Arpalik

Nasreddin Hoca, bakmış ki arpa saman yazı getirmeyecek.

 Eşeğin arpasını her gün biraz kısmaya başlamış. Kısa kısa 

hayvancağızın yemi günlük bir avuç arpa olmuş. Bir gün ahıra

 girdiğinde eşeğin öldüğünü gören Hoca "yazık oldu" demiş,

 "tam açlığa alışacakken..."