30 Mart 2015 Pazartesi

ANLATMAKTAN ANLATMAYA



Temel ile Ali İksen aynı mahallenin insanları, ikiyakın arkadaş. 
Yıllarca içtikleri su bile ayrı gitmemiş. Kızları da sınıf arkadaşı. İş yerinin değişmesi, büyük şehrin acımasız çarkı, ayrı
düşürüvermiş iki arkadaşı.
Hiç beklenmedik bir anda karşılaşıvermisler Eminönü yaya-üst
geçidinin önünde. Hasretle kucaklamışlar birbirlerini. Başlamışlar
hasretlik günlerde yaptıklarını anlatmaya. Sıra gelmiş kızlara, Temel:
La Ali İksen senin kız nasildur!
Temelciğum, pizim kız çok iyi pir işe girtu. Daha girtuğunun
haftasina kocaman bi şirket lojmanı verdiler. İkinci ay mıydu, neydu,
pi tane de şirket makam arapasi, hemi de şöförlü.
— Peki şimdi ne ediy!
La, patronuyla iş seyahatine gitti. Havayi mi ne-dur, öyle pir yere....
Senin kızdan ne haber?
— La Ali İksen, penim kız da orospi oldu ama senin katar küzel
anlatamayrum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder