John ile Mary, koskoca elli yıl. Bütün aile toplanmış; oğullar, kızlar,
torunlar, yakın dostlar. Londra'nın güneyinde bitişik nizam mütevazı
ama yeterli bir ev, "Baba ocağı". Mutlu ve keyifli bir ellinci evlilik yılı kutlaması. Her şey çok güzel, hediyeler açılmış, yemekler yenmiş ve tatlı bir rehavetle baş başa kalmışlar seksenlik iki ihtiyar. Fakat John'un içini kemiren bir şey var. Nasıl söylese, nereden başlasa... bir türlü bilemiyor. Nihayet titrek bir sesle:
— Mary bizim ayrılmamız lâzım?
Mary de titrek ve hayret dolu bir sesle:
— Ama, John neden?
John büsbütün dramatik bir eda ile:
— Ben komşumuz Elizabeth ile evlenmek istiyorum.
— Peki John, ama neden????
— Çünkü Elizabeth beni tutuyor!!!
— John, sen istersen ben de seni tutarım??!!
— Ama Mary, Elizabeth'in "Parkinson"u var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder